Rozdział 42

Wstałam wcześnie rano, ubrałam dresu, bo nie należę do tego typu dziewczyn, które stroją się do malowania. Nie pójdę w najlepszych ciuchach, bo się pobrudzę. 
-Ari!-krzyczałam po całym domu, aż w końcu doszłam do jej pokoju-Wstawaj idziemy!
-Nie idę-powiedziała
-Czemu? Co się dzieje?
-Robię Ci przysługę.-powiedziała, a ja zrobiłam minę typu "WTF"
-O co ci chodzi?-zapytałam
-Jak nie pójdę do pracy zrobię Ci przysługę. Proste, proste. Będziesz sam na sam z Lukiem.
-Po pierwsze to przyjeżdżają jego kumple z zespołu, a po drugie JA NIC DO NIEGO NIE CZUJE!
-Jasna, a ja jestem baleriną. Śpię.
Tak łatwo nie odpuszczę. Rzuciłam się na Ariane i zaczęłam ją łaskotać, a ta zaczęła się śmiać. To jej czuły punkt, ma łaskotki jak nie kto inny.
-Idziesz?-zapytałam, prawie pewna odpowiedzi
-Idę-powiedziała dusząc się od śmiechu
-Wszytko okej?
-Już się ubieram i jedziemy.

***

-Hej-powiedziałam do Luka, gdy weszłyśmy do butiku. 

-Spać...-a to powiedziała Ari

-No hej piękne. Chłopacy! To jest Calum, Ashton i Michael.-pokazywał po kolei na chłopaków-A to są...

-Czekaj...-zaczął Calum

-Zgadniemy, która to Amy-skończył za niego Michael

-A skąd możecie to wiedzieć?-zapytał speszony Luke

-Tyle nam o niej opowiada...-mówił Ashton, ale nie zdążył dokończyć, bo ręka Luka zawędrowała na jego usta.

Chłopacy chwilę za sobą rozmawiali, a potem wskazali na mnie. Czyli rzeczywiście Luke mówił im o mnie. 

-Zgadliśmy?

-Tak.-powiedziałam-Jestem Amy, a to jest Ariana.

-Miło mi-powiedziała wciąż śpiąca Ari

-Masz piękną koleżankę-powiedział Calum

-Zajętą!-rzuciła szybko Ar, tak jakby się nagle przebudziła

-To zabieramy się za pracę!-krzyknął Luke

*Oczami Nialla*Londyn*

-Chłopaki skończyłem piosenkę-wbiegłem do pokoju i zacząłem tańczyć uradowany

-Okej to zaśpiewaj.-powiedział Hazza

Wziąłem gitarę i zacząłem grać:

.....I have loved you since we were 18

Long before we both thought the same thing

To be loved and to be in love

And all i could do is say that these arms

were made for holding you,

ohohoh woah

I wanna love like you made me feel

When we were 18.....

-I jak podoba się?-zapytałam, a chłopacy zaczęli bić brawo

-Piękne, aż się wzruszyłem-powiedział Harry

-Idę odnieść gitarę.-powiedziałem i poszedłem do pokoju z instrumentami

-Niall?-odezwał się Lou

-Ale mnie wystraszyłem. Co tu robisz?

-Mam trochę lepszą pamięć od tamtych i wiem, że tą Amy poznałeś w wieku 18 lat.

-Co? Nie. To nie o niej. O niej zapomniałem. 

-Przyznaj się. Ja im nie powiem, obiecuję.

-No dobra, to niej, ale nic im nie mów.

-Wciąż ją kochasz, a twierdzisz, że nie.

***********************************

Czytasz=Komentujesz

Dwie informacje ;)

Pierwsza: zmieniłam trochę zakładkę

Moje blogi i te które czytam

Bo dodałam te które czytam ;)

Jeśli chcecie w komentarzach piszcie tam nazwy

waszych blogów itd. a ja na pewno zajrzę ;)

Druga: zapraszam do zakładki

Bohaterowie części III

Pozdrawiam ♥