Rozdział 20

To przecież Greg, brat Nialla z dzieckiem w wózku i chyba żoną. Muszę się gdzieś schować, ale gdzie? Chociaż, on długo mnie nie widział może mnie nie pozna, na pewno mnie nie pozna. Idę przed siebie i nie będę zwracać na nich uwagi. Idę. Okej Amy zaraz obok nich przejdziesz. Idź nie patrz. 

-Amy? - zapytał Greg 

-Greg, jak się cieszę że Cię widzę. -udawałam szczęśliwą 
-To jest moja żona, a to synek Theo
-Cześć powiedziałam do żony Grega i podałem jej rękę na co odwzajemniłam gest.- No hej mały- powiedziałam i pochyliłam się nad małym Theo. Te błąd włosy jak u wujka i niebieskie oczy też po wujku Niallu. 
-Podobny do Nialla,  co?-zapytał Greg
-Bardzo
-A jak tam u was? -  znów zapytał 
-Nie mam z nim kontaktu. Porozmawiałabym jeszcze, ale się spieszę do domu. Do zobaczenia.- powiedziałam szybko i poszłam do domu.

***

No brawo Amy, poznał cię. I co teraz jak powie o tym Niallowi? Mam nadzieje,że nie. 

*Londyn/oczami Nialla*

-Jest meczyk! - krzyknął Louis, wchodząc do mojego domu. 
Najczęściej ja i Lou oglądamy mecz, Zayn jest u fryzjera,  Harry na randce, a Liam to Liam. 
-Mam wszystko: pop corn, chipsy i piwo. Możemy oglądać 
Zobaczyłem, że mój telefon zaczyna migać, a to znak że ktoś dzwoni.

*Rozmowa Telefoniczna*

-Hallo? -zapytałem 
-To ja Greg. 
-A hej co tam? 
-Wszystko ok, ale nie uwierzysz kogo spotkałem 
-Kogo?-zapytałem 
-Amy- na to imię poczułem ciepło 
-Mów wszystko co wiesz...

*Oczami Amy*

-Nareszcie w domu-powiedziałam sama do siebie. Ta mówię sama do siebie, to dziwne.-Jest tu kto?-zapytałam i odpowiedziała mi cisza. Najwyraźniej nikogo nie ma. Głodna jestem. Weszłam do kuchni, a tu......

******************

Czytasz=Komentujesz

Mam nadzieję, że wczoraj zasnęłaś ;)

A tak poza tym to zapraszam

do czytania.

♥

Rozdział 19

-On jest w śpiączce....-powiedziała, powstrzymując płacz.
-Co? Ale jak to się stało?-zapytałam nie wierząc w jej słowa.
-Zdał prawo jazdy, kupił samochód i pewnej nocy chciał do mnie przyjechać. Jakiś facet wjechał w niego całą siłą.-powiedziała i zaczęła płakać
-Choć-wystawiłam ramiona by mogła się przytulić.
Byłam z Arianą do końca dnia. Spałam u niej i dopiero rano byłam u siebie. Na szczęście Ar pożyczyła mi ciuchy i pozwoliła się wykąpać. Wciąż w to nie wierzę. Nathan, nasz Nathan. Dzisiaj mam iść z Ar o 14.00 do szpitala. O by wyszedł z tego. Chce jeszcze kiedyś z nim porozmawiać, chce żeby był szczęśliwy z Arianą. Chcę.....

*W tym samym czasie/Londyn/Oczami Nialla*

-Nailler? Jesteś z nami-powiedział Harry machając mi ręką przed twarzą.

-Tak?-zapytałem

-Więc co o tym sądzisz?

-Ale o czym?-mój mózg nie pracuje za dobrze od tamtej dyskoteki.

-Boże stary....

-No co kurwa! Ty masz miliony dziewczyn, Liam ty masz Sophie, Lou- Eleanor, a ty Zayn- Perrie. Wszyscy jesteście szczęśliwi! Macie kogoś! A ja chciałem być z nią szczęśliwy! Na zawsze!-skończyłem swoją długą wypowiedz

-No to jedz to niej-odezwał się Zayn

-Jak?! Jak jej matka nie chce mi dać do niej kontaktu czy czegokolwiek.

-Coś wymyślimy. Damy radę-powiedział Liam

*Perspektywa Amy* 

Nie odeszło się bez pytań gdzie ty byłaś, ale wyjaśniłam im i mi uwierzyli. O 13.30 wyszłam z domu i szłam do Ariany. Biedna. Minęło kilka godzin, a ja nadal w to nie wierzę. Po 15 minutach byłam pod domem Ar.

-Hej-powiedziałam do przyjaciółki, gdy ta wyszła z domu

-Cześć

-Idziemy?-zapytałam

-Idziemy.

*Szpital*

-Hej Nathan-powiedziała Ar i złapała go za rękę, siadając obok łóżka. 

-Hejka Nath. Widzisz wróciłam. -powiedziałam i spojrzałam w jego zamknięte oczy.-Będzie dobrze-dodałam 

Nie którzy może to uznają za dziwne, ale spędziłyśmy przy Nathanie sporo czasu, czyli dwie godziny. Przez ten czas opowiadałam mu o tym wszystkim co się stało dotychczas w moim życiu.Ciekawe czy kiedy się obudzi powiem mi co mam robić.

***

Jak odprowadziłam Arianę do domu to szłam do swojego. Zaraz, zaraz, zaraz. Czy to jest on? Nie wierzę! Nie może mnie tu zobaczyć i co teraz?

******

Czytasz=Komentujesz

Coraz bardziej lubię

kończyć w takich miejscach, gdy

nie wiadomo ci się stanie ;)

Pozdrawiam ♥

Rozdział 18

Przetarłam oczy ręką i spojrzałam na zegarek. 10.07. Muszę wstawać, ale mi się nie chce.....Dobra. Podniosłam się z łóżka i poszłam do łazienki. Rozebrałam się z pidżamy i wskoczyłam do wanny. Wygodnie się rozłożyłam i zamknęłam oczy.

-A ty gdzie?

-Idę się wykąpać

-Mogę z tobą?

Jak nic strzeliłam buraka.

-Widziałem już cię nagą, no choć 

-Okej

Weszłam z Niallem do łazienki. Nie musieliśmy się rozbierać, bo spaliśmy nago, więc od razu weszliśmy pod prysznic

-Kocham cię, wiesz?

-Wiem-powiedziałam i cmokłam go w usta-Ja ciebie też, wiesz?

-Wiem-zaczęliśmy się śmiać

O boże... W jednej sekundzie podniosłam się do pozycji siedzącej i obmyłam twarz wodą.

-Zapomnij!-krzyknęłam sama do siebie ze złości i poczułam, że łzy napływają do moich oczu. 

Byłam w wannie przez jeszcze jakieś 15 minut i wyszłam. Wysuszyłam włosy, ubrałam świeża bieliznę i ubrania:

Zeszłam na dół do rodzinki.

-Hej wszystkim-powiedziałam

-Ciszej-odezwali się starsi, widać, że mają kaca

Zaśmiałam się tylko pod nosem i usiadłam obok Alex i Taylora. 

-Tym razem mi nie weźmiesz kanapki-powiedziałam w jego stronę

-Założysz się?-zapytał cwaniacko

-Haha. Alex?

-Tak?

-Przejdziemy się dziś na basen?-zapytałam i zrobiłam oczka małego szczeniaczka

-Pewnie-powiedziała

-Ja też idę!-odezwał się Tay

-I ja-powiedziała zaspana Ashley

-To idziemy wszyscy!-krzyknęłam 

-To dobrze, przynajmniej będzie spokój-powiedział tata

*15.39/Basen*

W czwórkę udaliśmy się na basem autobusem. Weszłam do przebieralni i ubrałam strój kąpielowy. Cały był turkusowy. Kiedy byliśmy gotowi weszliśmy do wody.

-Amy! Amy!-usłyszałam znajomy głos za sobą.

-Ariana!-krzyknęła i rzuciłam się w ramiona przyjaciółki 

-Tak dawno cię nie wiedziałam!-krzyczała cała uradowana

-Ja ciebie też-aż wzruszyłyśmy się ze szczęścia

-Jak tam życie? Opowiadaj.Jak tam Niall-zaczęła

Odwróciłam się żeby sprawdzić czy trójka stoi za mną. Nie myliłam się. No i usłyszeli Niall.

-Później-powiedziałam na ucho Ar-tam gdzie zawsze-dodałam

-Ok-uśmiechnęłam się

-Ten z 1D?-zapytała się Ashley

Popatrzyłam na Arianę.-Nie-powiedziała

-A to są, Alex, Taylor i Ashley-przedstawiłam ich- a to Ariana, moja przyjaciółka.

-Hej-no i wszyscy się już znamy.

*18.45/Park*

Kiedy już wróciliśmy z basenu, przebrałam się i poszłam spotkać się z Arianą.

-Hej kochana-powiedziałam na powitania

-Hej-powiedziała-A więc?

-A może ty poopowiadasz?-zapytałam

-Ty pierwsza

-No ok. Więc, ja i Niall to daleka przeszłość, która nie wróci. Kiedyś w Londynie na dyskotece spotkałam go, byłam pijana zawiózł mnie do domu no i się zaczęło.... Chciał się zemną spotkać, ale ja nie chciałam i uciekłam tu, do ojca, do nowej rodziny.

-Amy....

-Wiem, powinnam się z nim spotkać. A jak tam Nathan?-zapytałam

-On.....

*************************

Czytasz=Komentujesz

No i kolejny rozdział.

Mam nadzieję, że się spodoba,

a i specjalnie przerwałam w

takim momencie ;)

Pozdrawiam♥

Rozdział 17

*Następny dzień*

Obudziłam się około 9.00, wstałam i ubrałam to:

Nigdy nie lubiłam ubierać się w jasne kolory. Rozczesałam włosy i zeszłam na dół gdzie był mój tata, Sara i Ashley

-Hej, a gdzie reszta?-zapytałam

-Śpią-odpowiedziała Sara

Usiadłam przy stole i zaczęłam robić sobie kanapkę. Chleb, masło, sałata i ser, właśnie miałam ją brać do buzi, gdy nagle jakaś ręka mi ją wzięła i to była ręka Taylora.

-No ej!

-Smacznego-powiedział ledwo co

-Teraz ty mi robisz!-krzyczałam rozbawiona i trochę wściekła 

-Co jest?-zapytała zaspana Alex

W tym czasie rzuciłam Taylora pomidorem i przybiłam żółwika z małą. 

-Hmm.... -wszyscy skierowali oczy na starszych-Dziś jedziemy na kolacje do kolegów czy zajmiecie się Ashley?-zapytała Sara

-Tak-powiedziałam, a w tym samym czasie "Nie" krzyknęli Alex i Taylor

-Dobrze, więc zajmiecie się nią

-No co..... Amy!-skierowali na mnie złe spojrzenie.

-O co wam chodzi? Przecież ona jest słodka.-powiedziałam

-Do czasu.....-zaczął Taylor-aż nie zacznie godzinami gadać o One Direction.-dokończyła Alex, a mi na te słowa zrobiło się słabo, aż całą zbladłam

-Amy co ci jest? Czemu jesteś taka blada?

-Nie dobrze mi- powiedziałam, szybko wstałam i poszłam zwymiotować 

Po chwili wróciłam. 

-To ciąża czy Ebola?-zapytał rozbawiony Taylor

-Idiota z ciebie-powiedziała Alex 

-Dobra sorry

-Nic mi nie będzie-powiedziałam 

***

-To my wychodzimy. Pa.-powiedziała Sara i pocałowała wszystkie swoje dzieci w policzek i mnie też

-No i poszli.... Co robimy?-zapytał Taylor 

-Bawimy się w 1D-krzyknęła Ash

-Boże....-powiedzieli bliźniaki

-Czyli co?-zapytałam

-No mów-powiedziała Alex to małej

-Ty jesteś Lou-pokazała na Taylora-Ty Zayn-pokazała na Alex- Ty będziesz Niall, a ja Harry

-Nie możliwe. Ona zawsze była Niallem-powiedziała zdziwione rodzeństwo

-Ale Amy jest naszą nową siostrą i ma jednorazowa najlepszego-powiedziała mała

-Jak chcesz możemy się zamienić-powiedziałam 

-Nie. A teraz zaczynamy!

***

Biegaliśmy po całym domu i śpiewaliśmy ich piosenki oglądając teledyski i zdjęcia. Czy to ja muszę być Niallem i czy on musi być ulubieńcem Ashley? 

-Amy, pokaż nam swój pokój-powiedzieli

-Co? Czemu?-zapytałam zdziwiona

-Jak cię nie było nie wolno było nam tam wchodzić, więc....

-Sorry, ale nie

-Dlaczego?-zapytali

-Kiedy indziej, obiecuję....

-Trzymamy cię za słowo.

Po oglądaniu kolejnej dawki 1D, wszyscy zasnęli. Obudziłam się po pięciu minutach i poszłam do siebie. Włożyłam zdjęcia z nim do kartonu po butach i włożyłam pod łóżko, tam ich nikt nie znajdzie, mam nadzieję. 

***

Czytasz=Komentujesz

Kolejny rozdział już jest.

Zachęcam do czytania

Take Me Home

Mojego drugiego bloga

Pozdrawiam ♥

Rozdział 16

*Perspektywa Nialla/Następny dzień*

Spróbuję jeszcze raz.......... Dom Amy..... Podszedłem do drzwi i zapukałem. Po chwili wyszła jej mama.

-Dzień Dobry.-powiedziałem

-Dzień Dobry-odpowiedziała 

-Jest może Amy?-zapytałem

-Niestety nie....

-A kiedy będzie?-muszę ją zobaczyć 

-Niall.....Jej już tu nie będzie..... wyjechała....-mówiła z wielkimi przerwami

-Ale, jak to gdzie?

-Przepraszam nie mogę powiedzieć. Do widzenia i powodzenia-powiedziała i weszła do środka.

Wyjechała, ale gdzie? Nie rozumiem....

*Perspektywa Amy*

Zaraz lądujemy. No super. Lepsze to niż bycie z Niallem w Londynie, a tak to wrócę do początku. No brawo Amy. Lądujemy.

***

Lotnisko.... i mój ojciec....oh, ale co to za czwórka ludzi wokół niego. Nie wierze. Jego nowa rodzinka. Wzięłam głęboki oddech i poszłam do nich.

-Witaj Amy-powiedział mój ojciec i przytulił mnie

-Ta...

-Poznaj... To jest Lucy, moja dziewczyna, a to jest dzieci Ashley, Alex i Taylor.-mówił i pokazywał na nich po kolei.-Ja wezmę twoje walizki, a ty idź się przedstaw.

-Hej-powiedziałam podchodząc do nich

-Hej-powiedzieli po kolei

-Fajne włosy-powiedziałam na wstępie do Alex. Fiolecik....uuu fajnie-dodałam z uśmiechem na twarzy.

-Dzięki-odwzajemniła uśmiech

-Jak tam mała?-zapytałam słodziutką Ashley

-Dobrze-wydusiła z siebie, słodki głosikiem.

-Słodko-powiedziałam i skierowałam później swój wzrok na Taylora

-Czy jak też jestem słodki?-zapytał rozbawiony. No niezłe ciacho.

-Chciałbyś-wszystkie dziewczyny się zaśmiały.

-Heh już cie lubię-powiedziała Alex

Może nie będzie aż tak źle jak myślałam? 

***

Pojechaliśmy do ich domu. Dawniej mojego.

-Pokażcie Amy pokój-powiedziała Sara, bo tak się nazywała dziewczyna mojego ojca.

-Znam ten dom-powiedziałam i uśmiechnęłam się nie szczerze.-Gdzie teraz będzie mój pokój?-zapytałam

-Tam gdzie wtedy-rzekł ojciec

-Fajnie. To idę. Jestem trochę zmęczona, pójdę się przespać, więc do zobaczenia jutro.

Poszłam do swojego pokoju. Ten sam pokój co wtedy. Te kolory, te zdjęcia, plakaty......

taniec....Zapomnij.... Ale były też zdjęcia z Niallem. Ja i on razem. Śmiejący się, całujący się. Te wspomnienia....Nasz marzenia.....Pasje, a teraz co? Jedno wielki gówno. Nie mam już dzisiaj sił, idę spać.

************************************

Czytasz=Komentujesz

Zajrzyjcie do zakładki bohaterowie

części II są nowe postacie♥ 

Rozdział 15

I co teraz........Amy myśl, myśl. Musze wyjechać, ale gdzie? Już wiem.

***

Ubrałam na siebie to:

                                       

Rozpuściłam włosy i zeszłam na dół.

-Witaj córuś-powiedziała mama podstawiając mi pod twarz talerz z naleśnikami.

-Hej-odpowiedziałam 

-I jak tam?

-Yy-nie zdążyłam odpowiedzieć bo rozległ się dzwonek do drzwi.

Spojrzałam przez okno i był tam samochód Nialla.

-Mama powiedz mu, że mnie nie ma. Potem ci wyjaśnię. Proszę.-powiedziałam i ukryłam się za lodówką

-Dobrze... 

                                                     ***

-Dzień dobry, zastałem może Amy?-zapytał

-Niestety, ale nie.

-A dlaczego, jeśli można wiedzieć?

-Wyjechała.-mówiła moja nadal zszokowana mama.

-A gdzie?-zapytał

-Niestety, ale nie mogę powiedzieć. Nie wiem kim pan jest.

-Jestem jej byłym chłopakiem. Niall.

-O boże to ty Niall, nie poznałam cię.

No i zaczęło się

-Proszę wejdź na kawę.-zaproponowała

-Nie mogę śpieszę się, ale proszę jej przekazać, że byłem. Dowidzenia.

-Dobrze. Dowidzenia.

                                                       ***                                             

-Chciałaś zaprosić go na kawę?! Oszalałaś?!

-To przecież Niall. Kochasz go.-powiedziała

-Już nie! Mamo postanowiłam wyjeżdżam do ojca

-Ale.... tak od razu zmieniłaś zdanie.

-Tak. Jutro jadę. Nie mów nikomu, a zwłaszcza jemu gdzie jadę. Rozumiesz?

-Tak-powiedziała

-Idę się pakować

*Perspektywa Nialla*

-I co znalazłeś tą swoją jedyną?-zapytał Harry

-Nie, to znaczy tak, to znaczy nie, bo....-sam gubiłem się w swoich słowach

-Okej-powiedział Lou

-Byłem u niej w domu. Otworzyła mi jej mama i powiedziała, że jej nie ma, że wyjechała, ale ja wiem, że tak jest.

-Niall, zapomnij o niej. Jest wiele dziewczyn-powiedział Harry, ale co on mógł wiedzieć.

-Opowiesz nam tą historie?-zapytał Louis

-Okej, ale to trochę potrwa.

***

Powiedziałem im o historii z Amy, ale nie mówiłem, że ćpałem i nie powiem. Nie mogą wiedzieć. Zrozumieli mnie. Tak mi się wydaję.

-Historia jak z bajki-powiedział Liam

-Nie, bo bajki zawsze dobrze się kończą, a ta nie-dodałem 

-Ty piszesz swoje życie i te nim sterujesz, więc jeśli ją kochasz szukaj jej-powiedział Lou, a nas zatkało

-Od kiedy ty taki mądry?-zapytał Zayn

-Od zawsze-powiedział, a mu zaczęliśmy się śmiać, ale mi nie jest do śmiechu.

-Będzie dobrze, Niall uwierz.-dodał Harry

Mam nadzieję.

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

Czytasz=Komentujesz

Każdy komentarz sprawia

na mojej twarzy uśmiech♥

Za co dziękuję 

Take a smile 

♥

Rozdział 14

Półtora roku później - Londyn

-Mam to gdzieś!-powiedziałam do swojej nienormalnej matki

-Słonko tata bardzo mu tego chciał-odpowiedziała

-W dupie to mam-krzyknęłam i wyszłam

16.48. Dość wcześnie. Heh. Wyjęłam z kieszenie paczkę papierosów i wyciągnęłam jednego. Podpaliłam i wzięłam do buzi. Idą w stronę parku jak zwykle widziałam jego. Był wszędzie na plakatach, w gazetach, wszędzie. On-Niall. Ktoś kogo kochałam. KOCHAŁAM, bo już nie kocham.....

Stanęłam na chwile przed plakatem z napisem "One Direction już wkrótce w Londynie". Spojrzałam na jego wesołą twarz, a potem dotknęłam ją papierosem przez co jego facjata była wypalona. 

-Tak lepiej-powiedziałam, chociaż byłam tam sama i poszłam dalej

To dziwne ja ćpam, a on robi karierę i to wszystko w tym samym mieście. 

-Amy!-usłyszałam za sobą głos

-Czego?-powiedziałam odwracając się

-To ja pamiętasz?-zapytał nie znajomy

-Nie i nara-odwróciłam się na pięcie i poszłam

-Ten od proszków-dodał po chwili

-Trzeba było tak od razu-uśmiechnęłam się podchodząc do niego

-Zapraszam

*Perspektywa Nialla*

-Wypad do klubu dobrze ci zrobi-powiedział Zayn

-Nie.....chce mi się-próbowałem się wymigiwać

-Nie ma słowa "nie". IDZIEMY.-wydarł się Louis

-No okej

*W Klubie*

21.58

-Mówiłem że nie mam ochoty na zabawe, ale wy nie

-Idź tańczyć jak Harry, Zayn i Lou

-A ty?-zapytałem Liama

-Ja mam dziewczynę

-Oni też. Dobra idę

Wszedłem na parkiet. Sama pijane dziewczyny. Brunetki, blondynki, rude itp.

I nie ma tej jedynej dla której mógł bym zrobić wszystko. Znów chce być kochany i kogoś kochać. Zaraz...... Co?! Czy to ona ale jak. AMY! CO!

MOJA AMY! Cała pijana i przyklejona to jakiegoś typa. Szybko podszedłem do nich i oderwałem ją od niego.

-Amy, to ja Niall-powiedziałem

-A ja Amy, idziemy do kibla czy jak?-boże jaka ona pijana

-Lepiej idźmy do twojego domu

-Raczej nie bo jest tam moja mama, ale jak chcesz-powiedziała i wpiła się w moje usta

Ten smak jej malinowych ust, ten dotyk, te włosy, ale nie ta sama osoba. Ale nie teraz o tym. 

-Wychodzimy

-Jak chcesz

-Podasz mi adres?-zapytałem

-Ok.....

*Następny dzień, perspektywa Amy*

Moja głowa......boli. Co się wczoraj działo..... Nic nie pamiętam. W jednym ułamku sekundy miałam go przed oczami. Niall. Był w klubie, taniec, pocałunek. Odwiózł mnie tu. Zna mój adres. Musze uciec. Jak najdalej. Szybko....

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

Czytasz=Komentujesz

Długo nie było rozdziału tak wiem,

ale nie zabijajcie mnie za to xp

Mam nadzieję, że rozumiecie

teraz coraz więcej nauki.

Pozdrawiam♥

Wstęp do II części

Kiedy dwa kochające się serca muszą się rozstać

Wszystko się zmienia 

Ona z grzecznej dziewczynki zamienia się w istną

diablice

On z Bad Boya zaczyna karierę jaka piosenkarz

A co z tańcem?

Znikł?

Wróci?

Nie wiadomo 

Może

Ale co z ich uczuciem?

Czy nadal jest?

Czy on ją chce, a ona jego?

Czy to ma sens?

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

Już nie długo się dowiecie