Rozdział 43

*Dwa dni później*Oczami Amy*

-Ar, kiedy przedstawisz mi tego chłopaka?-zapytałam z nadzieją

-Prędzej niż myślisz, a poza tym ty i tak go znasz.

Już się przyzwyczaiłam, że mi tak odpowiada. 

-A teraz idziemy do pracy-powiedziała i wyszłyśmy z domu

***

-O widzę, że już jesteście gotowi-powiedziała Ariana, gdy tylko zobaczyła chłopaków w strojach malarzy.

-A gdzie są malarze?-zapytałam

-Tu jest problem, powiedzieli, że przyjadą jutro, więc my zaczniemy dziś, a oni skończą jutro.-odezwał się Luke

-A teraz, proszę bardzo-powiedział Calum i rzucił nam dwa stroje.

-Bo się jeszcze pobrudzicie-dodał ze śmiechem Michael

Ariana poszła to jednej przymierzalni, a ja do drugiej. Gdy się przebrałyśmy od razy chłopacy zaczęli się śmiać

-Mówiłem żeby kupić mniejsze rozmiary-wydusił z siebie ledwo przez śmiech Ashton 

-Haha bardzo śmieszne-powiedziała Ari i my też zaczęłyśmy się śmiać

-Luke, włącz radio!-krzyknął Calum

-Okej.

-Nasi koledzy!-krzyknął Ashton 

W radiu leciała piosenka One Direction. W tym momencie Ar popatrzyła na mnie i powiedziała:

-Przełącz

-Czemu?-zapytał Luke

-Nie lubię tej piosenki.

-Okej.

-Ta może być?

-Tak.-odpowiedziała

-Ta, jest spoko-dodałam

***

Atmosfera z minuty na minute rozluźniała się. Nie tylko ściany były pokryte farbą, ale i my. Bezcenna wojna kto kogo bardziej ochlapie. 

-Oooo!-krzyknęłam gdy Luke pobrudził mój nos.-Jak mogłeś!-krzyczałam śmiejąc się

-Bardzo przepraszam-powiedział przez śmiech

-Masz!-powiedziałam i zrobiłam mu kropkę na czole

-Arcydzieło!-powiedział i zaczął mnie gonić po całym butiku

*Oczami Ariany*

-Chłopaki i Ariana, zostawmy ich samych.-odezwał się Calum 

-Okej-wszyscy potwierdzili i wyszli

-To ja idę. Na razie.

-Ta, my pójdziemy się kąpać i może spotkamy się ty za godzinę?

-Dwie.-powiedziałam z uśmiechem i poszłam-Dajmy im chwile prywatności-dodałam 

*Oczami Amy*

-Hahaha...Luke przestań!-krzyczałam przez śmiech, gdy leżeliśmy na ziemi, a on nie łaskotał-Już nie mogę!

-Okej, okej-powiedział i przestał

-Zemsta-teraz ja położyłam się na nim i zaczęłam go łaskotać.

-Dobra, dobra, poddaje się!-mówił śmiejąc się

-Okej.-powiedziałam i zeszłam z niego 

-Mogłaś zostać-powiedział i spojrzeliśmy sobie w oczy. Ma takie słodkie oczy. Niebieskie. Ale to nie jest ten sam niebieski co wcześniej.
-Piękne masz oczy-powiedziałam
-Ty też.
-Ej, a gdzie są wszyscy?!-byłam zdziwiona, gdy rozejrzałam się po salonie i nikogo tam nie było]
-Gdzie oni są?-czyli Luke też się nie zorientował
-Wystawili nas.-powiedziałam i wstałam z podłogi.
-Chyba wiem o co ty chodzi-powiedział pod nosem
-Co mówiłeś?
-Nic. Może na dziś koniec. 
-Ta. Marzę o kąpieli. 
-Ja też.
-Może chciałbyś iść do mnie?-zapytałam-Wziął być prysznic, bo do hotelu masz daleko.
-Okej-powiedział i uśmiechnął się

***

-Świetnie się u ciebie bawiłem.

-Dzięki. Ja przynajmniej nie musiałam być sama.

-Nie mieszkasz z Ari?-zapytał

-Mieszkam, ale ona ma jakiegoś chłopaka, którego nie chce mi przedstawić, nie wiem czemu. Wydaje mi się, że to może być mój były.

-Wow.... Serio? Z byłym?

-Luke, nie żartuj sobie. 

-Przepraszam.

-Spoko

-Okej, to lecę

-To leć

-Nom. Cześć-powiedział i lekko pocałował mnie w usta.

-Cześć.-odpowiedziałam zdziwiona.

Zamknęłam drzwi i położyłam się na kanapie. Teraz muszę poczekać na Ariane żeby jej wszystko powiedzieć.

*********************************************************

Czytasz=Komentujesz

Nie wierzę w siebie...... xd

Przepraszam, że tak długo musieliście czekać.

Zazwyczaj dodaje rozdział na dwa dni, a teraz

po 9 dniach. 

Nie miałam pomysłu na ten rozdział i nie wiedziałam jak go napisać, 

więc zrozumiem was jak wam się nie spodoba, bo

sama nie jestem z niego jakoś tak zadowolona.
Piszę też nowy blog i musiałam się nim zająć :)
Zapraszam: Wherever There Where You

Teraz już zabieram się za pisanie ;)

Pozdrawiam♥