Rozdział 45

*Następny dzień*

-Podobało ci się? - zapytał mnie Luke

-Bardzo- odpowiedziałam i go pocałowałam
-To my wpadniemy później....-nagle usłyszałam głos Ari
-Ari!?-szybko przykrywał siebie i Luka kołdrą 
-Spotkajmy się na dole.-powiedziała i odeszła
Nawet nie spojrzałam na chłopaka, który stał obok niej
-Co się tak cieszysz?-zapytałam rozbawionego Luke
-Oj, Amy, Amy, ty jesteś taka słodziutka 
-Nie kończ, że głupiutka.
-Nie chciałem tego powiedzieć-powiedział i pocałował mnie w czoło

***

-No to ja chyba nie muszę was sobie przedstawić.

-Hej, dawno się nie widzieliśmy

-Ta, bardzo dawno....

-Luke, to jest Taylor. Taylor to jest Luke

-Siema

-Cześć

-Tyle podpowiedzi, a ty się nie domyślałaś-odezwał się Luke z uśmiechem

-No cóż.....tak bywa. A powiedz, co tam słuchać u Marty, Alex i taty....?

-Wszystko w porządku. Radzimy sobie, ale mogłabyś wpadać częściej. 

-Przepraszam, ale ostatnio nie miałam czasu.

-Spoko.

*Miesiąc później*

-Luke czemu nigdzie mnie nie zabierasz? Zawsze siedzimy u mnie, a to też dom Ariany. Wstydzisz się mnie?

Chłopak nagle się zatrzymał i spojrzał w moje oczy.

-Żartujesz sobie? Wstydzę się siebie? Ja cię kocham.

-Nie okazujesz tego.-powiedziałam i zaczęłam iść dalej.

-Amy, zaczekaj-dogonił mnie i złapał za ramie.

-Co?

-Nie chce żeby fotoreporterzy zniszczyli Ci życie. Jak dowiedzą się o nas nie będziesz miała chwili spokoju, będą śledzić każdy twój ruch. Chcesz tego?

-Nie....

-Jest Ci teraz źle? Ja Ci nie wystarczam? Kocham Cie najbardziej na świecie i nie chce żeby media zniszczyło to co mamy. Zrozum mnie.

-Dobrze kochanie...-powiedziałam, a chłopak przytulił mnie

Przez dłuższy czas szliśmy w ciszy, której nikt nie chciał przerywać. Tyle chłopaków na świecie, a ja kocham zawsze tych, których kochają nastolatki na całym świecie. Ale zgodziłam się na to. No to, że nie będę go widywała przez kilka miesięcy, gdy będzie w trasie.

-Amy, słuchasz mnie?

-Przepraszam, zamyśliłam się. Co mówiłeś?

-Nie chce żebyś czuła się jakoś dziwnie, dlatego jeżeli chcesz możemy iść na urodziny mojego kumpla. Są za tydzień. To będzie małe przyjęcie, bez reporterów. 

-Jesteś taki kochany. 

-Czyli chcesz iść?

-Pewnie.

**************************************************

Czytasz=Komentujesz

Z góry przepraszam, że tak długo musieliście czekać.

Koniec półrocza i nauczyciela co chwile

zapowiadają jakiś sprawdzian.

Ostatnie też byłam chora i nic mi się nie  chciała.

Mam nadzieję, że czekaliście ;)

Postaram się dodać rozdział jak najszybciej

Pozdrawiam♥