Rozdział 23

*Następny dzień*Oczami Amy*

Obudziłam się około 9.00. Od razu poszłam pod prysznic. Woda spływa po moim ciele i można poczuć się przez chwile jak w innym świecie, a potem wraca szarej rzeczywistość. Ubrałam czystą bieliznę i już trochę cieplejsze ubrania bo to jesień. Mój kochany sweterek znowu razem. Zeszłam na dół gdzie była Ash, Tay i Alex no i tata i ona.

-Nareszcie zeszłaś

-Haha jest dopiero..... Jest wcześnie-tłumaczyłam się dla zabawy. 

-Siadaj i jedź-powiedział ojciec

Jak kazał tak zrobiłam. Kanapką z serem. Ten dzień będzie bardzo długi i nudny..... Jakoś nie wiem co dziś robić. Może wyjdę z kimś na miasto? 

-Idę dzisiaj do Sary. Będę u niej nocować-powiedziała Alex i zmieniła moje plany.

Czyli ona odpada. Taylor raczej też, a Ashley jest za mała na włóczenie się po mieście.

-Ja pójdę pojeździć na desce z kumplami-odezwał się Tay.

Po obiedzie poszłam oglądać telewizje z Ashley. Po jakiś dwóch godzinach Alex i Taylor wyszli. 

-Zostaw to!-nagle krzyknęła Ashley, na co się wystraszyłam bo przez cały czas patrząc w okna jechałam dalej bez zastanowienia się na jakim jest programie.

-A to co?-zapytałam

-Teledysk One Direction!-znów krzyknęła mała

-O boże...-powiedziałam ledwo słyszalnie.

-Cii...... Teraz Niall!

I figured it out

I figured it out from black and white

Seconds and hours 

Maybe they had to take some time 

-Nie wierze, akurat on! W tym momencie, w tej chwili! To jest jakiś dziwne!-wydarłam się na co wszyscy dziwnie na mnie popatrzyli.-To znaczy You And I-zaśpiewałam dołączając się do Ashley i nie budząc jakiś dziwnych skojarzeń.

Nagle zadzwonił mój telefon, dzięki Bogu. Odebrałam telefon i poszłam na górę.

-Amy...Przyjedź do.... szpitala..... to pilne... błagam...cię-Mówiła bardzo dziwnym tonem głosy Ariana. Co się stało że była cała roztrzęsiona? Oby nie to o czym myślę. Tata zawiózł mnie do szpitala, nie powiedziałam mu po co i odjechał. Pobiegłam jak najszybciej do sali Nathana. Przed nią siedziała Ariana z rodzicami Nathana. Co się tam dzieje? Boję się.

-Dzień Dobry.Cześć-powiedziałam do nich

-Dzień Dobry-odpowiedzieli rodzice Nathana, a Ari przytuliła się do mnie w jednym momencie. 

-Co się stało?-zapytałam

-Amy...-płakała-On.....Nathan....on....-nie zdążyła dokończyć bo z sali wyprowadzili.....

*********************

Czytasz=Komentujesz

Przepraszam za wszelki błędy bo

pisałam ten rozdział na szybko.

Mam nadzieję że się spodoba.

Miłego czytania :)

Pozdrawiam ♥