Rozdział 34

W drzwiach stanął Nialla. Odjęło mi mowę, nie wiedziałam co powiedzieć.
-Amy? Co ty tu robisz?-zapytał
-Ymmm....Bo ja.... ten....ymmm- zaczęłam się jąkać
-Wszystko w porządku?
-Nie! Niall musimy porozmawiać to ważne-wydusiłam z siebie
-Ale o czym?
-Proszę cię, wejdziemy?
-Lepiej nie, bo mieszkam ze znajomymi, chodźmy do kawiarni.
-Okej

***

Już od pięciu minut siedzimy w ciszy popijając kawe. 

-Niall.... Mam bardzo ważną sprawę.-zaczęłam

-Mów-powiedział

-Ale nie wiem czy mogę cię o to prosić w naszej sytuacji...

-Mów-powtórzył

-Jest taka mała dziewczynka, można powiedzieć, że moja "siostra" i ona jest chora. Nie długo umrze. Jej jedynym marzenie jest poznać was.... 

Zamurowało go. Czułam, że nie wiem co powiedzieć. Niezręczna sytuacja. Co jeśli odmówi.

-Amy... ja..-zaczął

-Ja cię błagam Niall. Została jej nie wiele czasu. Jest waszą największą fanką. Ciągle słucha waszych piosenek, ma wasze zdjęcia w całym pokoju. Błagam!

-Chodźmy pogadać z chłopakami.

***

-Wchodź-powiedział Niall

-Niall do kogo ty gadasz?-odezwał się jakiś głos

-Mamy gościa-odpowiedział blondyn

Weszłam z Niallem do salonu i na kanapie siedział czwórka chłopaków

-Proszę, proszę Niall, no brawo nowa dziewczyna-powiedział chłopak w lokach-Wreszcie zapomniałeś o tej Amy-dodał

-Harry, ty idioto, to jest ona-powiedział Louis, jego imie akurat zapamiętałam z plakatów. Loczek zdziwił się

-Rzeczywiście. Sorki. 

-Jak już wiecie, to jest Amy. A to są: Louis, Zayn, Harry i Liam

-Hej-przywitałam się z nimi, a oni zemną

-Chłopaki jest sprawa-powiedział blondyn 

-O co chodzi?

-Amy...

-No więc...-zaczęłam im mówić o Ashley i wydaje mi się, że współczują mi. Oby pomogli. 

-Poczekaj tu, a mu to obgadamy-powiedział Zayn i wyszli.

Po chwili wrócili.

-Pewnie, że to zrobimy.

-Dziękuję wam. Na prawdę dziękuje!-krzyczałam i przytuliłam się do wszystkich po kolei nawet do Nialla

-Jutro wyjedziemy z samego rana-powiedział Liam

-Amy zostaniesz u mas na noc?-zapytał Louis

-Jeśli mogę-popatrzyłam na Nialla

-Pewnie, że możesz

-Dzięki

***

Większość czasu spędziliśmy na graniu w gry. Bardzo ciekawe, albo wyścigi, albo strzelanki, ale muszę przyznać, że dobrze mi szło. Chłopaki pytali się o mnie, o Ashley i o inne rzeczy. 

-Amy, a jaki był Niall?-zapytał loczek

-Hehe, miał bardzo ciekawe włosy-zaśmiałam się i popatrzyłam na Nialla

-A co jeszcze?-zaciekawiło ich to

-Mogę im powiedzieć?

-Okej

-Miał niebieski końcówki i na prawdę super pomysły.

-Jak się poznaliście?

-W szkole tanecznej-powiedziałam

-Niall ty tańczyłeś?-zapytali wszyscy

-Nie wiedzieliście?-byłam zdziwiona, że im nie powiedział-Niall był najlepszy, zaraz po mnie-powiedziałam, a wszyscy wybuchnęli śmiechem

Nagle odezwał się dzwonek do drzwi.

-Pizza!-krzyknął Lou i poleciał do drzwi-Tak pięknie pachnie-powiedział wchodząc do salonu-Panie mają pierwszeństwo-powiedział i podał mi karton z którego wyciągnęłam jeden kawałek 

-Dzięki

Po zjedzeniu pizzy i długim rozmawianiu wszyscy poszli do swoich pokoi oprócz mnie i Nialla. Leżeliśmy na dywanie i gapiliśmy się w sufit

-Nic im nie mówiłeś i przeszłości?-zapytałam

-Nie miałem czym się chwalić.

-Czyli nie wiedzą o narkotykach?

-Nie, nie wiedzą i proszę nie mów im.

-Spokojnie, nie powiem.

-A jak tam twój chłopak?-zapytał, a ja zrobiłam minę typu "WTF". 

-Jaki chłopak?-zapytałam

-Ten z którym się całowałaś pod domem.-mówił, a ja coraz bardziej się dziwiłam

-Co ty robiłeś pod moim domem?

-Chciałem cię odwiedzić, ale byłaś z jakimś...

-Aha.... Chodzi ci o Taylora. Taylor to mów przyjaciel i nic więcej. Kiedyś coś do mnie poczuł, ale do niczego nie doszło.-Po co ja mu się tłumacze? 

-Oooo..... Głupi ja-powiedział i walnął się w czoło.

-Jestem zmęczona.-powiedziałam

-Choć zaprowadzę cię do pokoju. 

Poszliśmy do jego pokoju. Nialla dał mi swoją bluzkę i poszłam się przebrać. Położyłam się na łóżku, a on na ziemi. 

Położyłam się na łóżku, a Niall na podłodze. Leże

tak gdzieś 15 minut, ale jakoś nie mogłam zasnąć.

-Niall, śpisz?-zapytałam

-Nie, a co?-dopowiedział pytaniem

-Wygodna ta podłoga?-zapytałam

-Nie za bardzo-westchnął

-To może chcesz się położyć w łóżku-tak zadałam takie pytanie,

sama nie mogę w to uwierzyć

-Serio?-zapytał

-Mhm

Po chwili Niall leżał obok mnie. Odwróciłam się w jego stronę i chociaż było ciemno widziałam, że się uśmiecha.

-Masz takie uczucie, jak ja?

-Déjà vu. Tak. Niall?

-Tak?

-Wygodna ta podłoga?-zapytałam

-Nie za bardzo-mówił ze śmiechem, tak samo jak ja

-To choć do łóżka, jeśli chcesz

-Okej-Niall wstał z podłogi i położył się obok mnie

Przytulił się do mnie i zasnęliśmy.

♥********************************************♥

Czytasz=Komentujesz

Jak się  podoba rozdział? :)

Muszę przyznać, że jestem z niego zadowolona.

Jest dłuższy niż zawsze, ale chciałam

żeby to wszystko było w jednym rozdziale ;)

Pozdrawiam♥