Rozdział 38

-Ari, Ari, wstawaj, bo się spóźnimy do pracy!-jak codziennie rano krzyczałam do Ariany

-Jeszcze pięć minut mama...-i ta ciągła odpowiedz 

-Ariana, nie jestem twoją mama i musimy już iść!

-No okej-powiedziałam, wstała z łóżka i sprawdziła zegarek

-Czemu mi nie mówisz, że za chwile się spóźnimy?

-Po prostu kiedyś cię zabiję-powiedziałam z śmiechem

-Co?-zapytała ubierając się

-Nic, nic. Czekam w samochodzie-powiedziałam i tak zrobiłam

Czekałam na Ar kilka minut zanim zeszła, bo to ona ma prawko, mnie jakoś do tego nie ciągnie. 

-Jedź, jedź, jedź!-pośpieszałam ją

-Już jadę!-krzyknęła i odpaliła samochód

Często się ze sobą kłócimy, ale te kłótnie nigdy nie są na poważnie, ta jakieś sprzeczki z których się potem śmiejemy. Patrzyłam przez szybę, myśląc o niczym, często tak mam. Mojej głowy nie zaśmiecają jakieś problemy, więc nie mam o czym rozmyślać. 

-Już jesteśmy-powiedziała Ar, po kilkunastominutowej jeździe.

-Heh, co ja z tobą mam-zaśmiałam się

-A ja z tobą!-również się zaśmiała

Wysiadłyśmy z auta i weszłyśmy do butiku

-Dzień Dobry-powiedziałyśmy 

-Dzień Dobry-odpowiedziała nam staruszka-Nareszcie jesteście, dwie minuty spóźnienie, ja idę do kosmetyczki, a wy zajmijcie się sklepem.-taka właśnie jest pani Sara, ale tak naprawdę to wspaniała osoba

-Dobrze-odpowiedziała Ariana, która jeszcze nie rozgryzła starszej pani i trochę się jej bała

-Amy, przyjdzie tu Luke, ten którego kiedyś spotkałaś, powiedz mu, że wrócę za godzinę-dodała 

-Dobrze-powiedziałam, a Sara wyszła na co Ariana odetchnęła  

-Nie bój się jej tak.-zaśmiałam się

-Ja nie wiem czemu, ty ją tak lubisz, jest wredna

-Trzeba lubić szefową, haha 

***

-Dziękuje i zapraszamy ponownie-regułka, którą trzeba mówić wszystkim, już mnie to trochę nudzi, uroki tej pracy. 

Stałam za ladą i przyglądałam się temu wystrojowi. Drewniana podłoga i brązowe ściany, szczerze wiele bym tu zmieniła, ale jak przekonać na to panią Sarę? Nowszy wygląd przyciągnął by tu młodszych klientów, a nie same starsze panie, ale nie narzekam, bo one są strasznie miłe, chyba, że zdarzy się jakiś wyjątek, jak wczoraj.

-A kto ten Luke?-zapytała mnie Ariana

-To wnuczek Sary-odpowiedziała, bo nic więcej o nim nie wiedziałam

-A spoko, bo chyba przyjechał

-A skąd wiesz?-zapytałam

-Bo zazwyczaj mamy tu klientów po 50, którzy przychodzą na nogach,a pod sklep podjechał jakiś super samochód

-To może on-powiedziałam, a chłopak wysiadł z auta-No to on-dodałam

Gdy widziałam go ostatnim razem był przystojny, ale teraz jest jeszcze bardziej

-Ale ciacho-powiedziała Ariana i oby dwie zaczęłyśmy się śmiać

-Hej....

*************************

Czytasz=Komentujesz

Pierwszy rozdział III części ;)

Jakie odczucia? ;)

Kolejny rozdział pojawi się chyba szybko.

Pozdrawiam♥