Rozdział 36

*Tydzień później*

Chłopacy byli z małą przez cały tydzień. Nie odstępowali jej na krok. Wszyscy jesteśmy im za to wdzięczni. Wczoraj zabrali Ashley do szpitala, jest z nią coraz gorzej, ale zawsze jest nadzieja, że zostanie z nami. 

-Już jesteśmy-powiedzieli chłopacy wchodząc do szpitalnej sali

-Nareszcie!-krzyknęła mała resztką sił-Zaśpiewajcie wreszcie! Coś wesołego!

(kliknij)

When I'm fat and old and my kids think 

I'm a joke

Cause I move a little slow when I dance

I can count on you after all that we've

been through

Cause I know that you'll

always understand

Kiedy Niall śpiewał reszta chłopaków tańczyła, a Ash śmiała się i cieszyła. 

-Dalej stara, chodź do nas-powiedział Lou i podał mi rękę

-Ja stara? Wypraszam sobie.-powiedziałam cała uśmiana i zaczęłam tańczyć z nimi. 

-Słabo mi-Nialla skończył śpiewać i usłyszeliśmy głos Ashley

-Lekarz!-krzyknęłam wybiegając z sali

-Wyjdźcie-powiedział wchodząc do sali.

Zadzwoniłam do Marty żeby przyjechali po 15 minutach już byli.

***

Mija sekunda za sekundą, minuta za minutą, a nie długo godzina. Co oni tak długo tam robią? Nagle z sali wyszedł lekarz i powiedział

-To jej ostatnie chwile na pożegnanie

-O boże...

Na słowa lekarza wszyscy weszliśmy do środka, ale nikt nie mógł z siebie nic wydusić. Marta płakała, jak z resztą wszyscy. Nawet chłopakom chociaż nie są rodziną z Ash zakręciła się łezka w oku, ale nie dziwie im się Ashley to słodka i kochana dziewczynka. Najpierw żegnała się Marta razem z Taylorem i Alex potem mój tata , ja, a potem chłopaki. Za jedną rękę trzymała ją jej mama, a za drugą Harry. 

-Kocham was.... was wszystkich.-to były jej ostanie słowa, gdy usłyszeliśmy jeden ten sam dźwięk na tej cholernej maszynie. 

-Ashley!-krzyknęła Marta

-Siostrzyczko...-mówiła zapłakana Alex

-Zostań-powiedział Tay.

***

Po tym co się stało każdy poszedł w swoją stronę, po to by myśleć, każdy ma chwile samotności, czas dla siebie, czas na pożegnanie Ashley, na rozmowę z nią poprzez niebo. 

-Amy?

-Co Niall?-nie miałam ochoty na rozmowę z nim w tym momencie.

-Pogadamy?-zapytał i złapał mnie za rękę.

-Nie mam ochoty-powiedziałam i puściłam rękę Nialla.

-Amy ja wiem, że to nie jest fajna sytuacje, ale chce wiedzieć czy ty coś do mnie czujesz?-powiedziała, a ja zatrzymałam się stojąc jak wryta

-Nie Niall, nic do ciebie nie czuje-powiedziałam i poszłam dalej.

-A tamta noc razem?-Niall krzyknął, ale byłam już daleko i nie chciałam odpowiadać, a z resztą nie wiem co.

***

Kiedy doszłam już do domu, poszłam do pokoju i położyłam się do łóżka. Nagle przypomniał mi się ten sen, ten z Ashley. Czy on właśnie to oznaczał? Czy to była jakaś podpowiedz żeby ją uratować, której nie wykorzystałam? Czy śmierć Ashley to moja wina? Czy mogłam temu zapobiec?

***********************************

Czytasz=Komentujesz

Smutny rozdział, bo Ashley umarła i 

to przed ostatni rozdział.

Żeby wam nie było smutno

pod rozdziałem 37 pojawi się dość 

ciekawa informacje ;)

Pozdrawiam♥